De vierde mistdag
Want misten, dat deed het vandaag weer. Je kom het volgende gesprek horen op de Stubenwasenhang:
Iv: 'M., áls de mist nou zo dik wordt dat je ons niet meer ziet, blijf dan gewoon even staan waar je bent tot het wegtrekt'
M: 'Nee zeker niet! Ik ga gewoon naar beneden en dan zie ik jullie daar wel! Ik ken deze piste heus wel en geef maar alvast geld'
Iv: 'Geld?'
M: 'Ja dan kan ik daar alvast een choco met slagroom drinken tot jullie er zijn'
De derde Zondag
Want Zónnig was het! Heerlijk temperatuurtje, fijn zonnetje, mooie piste (nou ja beetje ijzig). M. trotseerde tijdens de skiles de rode (met een klein stukje zwart) piste en ook I. daalde met hulp van H. en Iv deze piste af, maar deze bleek iets te stijl voor haar handicap, dus terug naar de Buckpiste, stoere meid. Arm nog steeds gevoelig. 's Avonds een lekkere pizza toe bij de plaatselijke italiaan!
De tweede Gesundheitscentrumdag..
Vol enthousiasme begonnen I. en M. aan de tweede lesdag. Spannende dag voor I. want vanmiddag stond de eerste keer skilift op het programma! En het droogoefenen lukte erg goed, maar bij de volgende "afdaling" op het oefenweitje viel ze voor de tweede keer achterover op haar polsen en toen biggelde er een traan van pijn. Naar beneden lopen dan maar.. en daar diagnostiseerde fysiotherapist R. geen zwelling maar gingen we voor de zekerheid toch maar even een foto halen. In Todtnau, bij het Gesundheitscentrum. En ging dát snel en soepel! Binnen een half uur waren we weer buiten, met de foto op CD en de arm in het gips. Of het nu al een oude breuk was of een nieuwe, dat wist dokter Honeck ook niet zeker, maar er zit een soort scheurtje boven het polsgewricht. Met de spalk kan I. overigens gewoon skien - snowboarden dat weten we nog niet zeker.
Vanmiddag hebben we dat dus maar niet geprobeerd en we hebben dus geen fotoos van I. in de lift. Wel een paar andere ludieke manieren:
En zowaar hadden we vandaag ook een zonnetje ! Weliswaar nog een beetje waterig:
De eerste lesdag..
In de mist begon op maandag de eerste lesdag tóch gewoon op de Buck piste op loopafstand in ons eigen dorpje in plaats van het verderop gelegen Muggenbrun. Er was nét genoeg sneeuw gevallen. Die was dan wel aan het einde van de ochtend ver-ijst, wat vooral in de lift erg lastig was voor R.'s snowboard. Tien keer achtereen op het zelfde plekje uit de lift vallen is behoorlijk frustrerend!
Wo ist der Schnee? Dó ist der Schnee!!
Want Bahnhof gibt es niet in Todtnauberg (niet iedereen zal het zich kunnen herinneren, maar ik verwijs hier natuurlijk naar Van Kooten en De Bie).
Alles ging heel erg voorspoedig, van Wormerveer naar Todtnauberg in knap 7 uur, en dat zonder navigatie en ook zonder files. Maar de aankomst was toch een beetje teleurstellend:er is echt geen sneeuw! We wisten het al van de webcam, maar je houdt jezelf toch een beetje voor de gek natuurlijk en er was altijd nog de uitweg naar de 20 minuten verwijderde Feldberg.
Dat blijkt de volgende dag helemaal niet nodig, want het licht op het dakraam werd al een klein beetje gefilterd door een laagje sneeuw, terwijl het nog steeds doorsneeuwt nu. De skis en boards zijn al gehuurd, dus straks geh'ts los!
Groetjes van I+A+R+I+M en ook H+R+J+F!