Als je visueel bent ingesteld moet je 
Papier hier..
Oftewel: ben ik na de kerstdagen al dikker geworden dan holle bolle gijs ? Hoewel in mijn herinnering HBG iets kleiner was, kon ik met tevredenheid constateren dat ie nog enige riemlengtes voor ligt. Lange Jan daarentegen moet oppassen want die wordt nog wel voorbijgegroeid door mijn meiden. Het is al decennia geleden dat As en ik er geweest waren, maar we dachten toch echt dat ie vroeger een langere nek had hoor.
Met onze kaarten van de personeelsvereniging op zak hadden we gisteren nog even getwijfeld of de efteling wel leuk is op een grijze dag met temperaturen onder nul en drabbige sneeuw. Maar we hebben een gelukkige hand van kiezen gehad, want het is de hele dag stralend blauw geweest, met weinig wind zelfs comfortabel, en dan is een beetje vrieskou natuurlijk wel leuk als je naar de winterefteling gaat. Overal branden houtvuren, waar je lekker met warme chocomel of warme kersen met slagroom kunt opwarmen, en toen de duisternis inviel deden ze overal lichtjes aan. Heel erg feestelijk. Het smaakte al een klein beetje naar sneeuwvakantie in het zwarte woud.
Niet alle topattracties zijn open, maar zoals gezegd zijn wij al een tijdje niet geweest en dus is alles nieuw. Ik moet zeggen, de efteling is wel gegroeid. Een beetje groot zelfs, voor een dagje. En die nieuwe attracties mogen er zijn. Fata Morgana en de bobslee zijn leuk, zonder meer. De Pandadroom, Villa Volta en Droomvlucht doen zelfs verbazen, zo goed als ze zijn uitgewerkt. Favoriet was de binnenachtbaan van Vogel Rok, die hebben we vier keer gedaan, en toen was er natuurlijk geen tijd meer om rustig door het sprookjesbos te lopen (dat roodkapje stond aan te bellen viel nog wel op, maar dat in bed de wolf klaar lag om te eten, dat lezen we nog wel eens na).
Onder het mom van..
wat je over houdt hoort er niet in, wil ik wel eens sleutelen aan Grote Apparaten Van Het Type Boring X Slag. Met mijn grote handen kan ik eigenlijk niet goed overweg met kleine dingetjes zoals een laptop. Want als je aan een klein stekkertje morrelt en het ledje gaat soms aan maar meestal uit, is er vast een piepklein soldeerverbindinkje los. Op een klein plekje waar je er eigenlijk niet bij kan zonder de rest te smelten. Maar niet geprobeerd is niks geleerd en dus probeer ik het meestal toch maar wel. Vooral als er gevoelswaarde aan zit. Mijn ex-werkgever U/R/N had mij namelijk een Toshiba nagelaten, hard bevochten, met Bios password en bedrijfsgeheimen, daar doe je niet zomaar afstand van.
En je ziet het hij doet het weer. Nu het toetsenbord nog. Vast een connectortje vergeten terug te stoppen.
Oh kom er eens..
kijken wat ik in mijn schoentje vind: wat een berg kadoos hadden we weer ! Vandaag met zwager en schoonzus uit Rotterdam, en oma, en iedereen was zeker toch iets verder gegaan dan vooraf de bedoeling was, denk ik. Maar het was lekker en gezellig, en al die blije kindersmoeltjes..
Morgen krijgen we lekker nog meer kadootjes !
bomenplantdag !
Hoera het is bomenplantdag ! Eindelijk komt er weer een stukje echte natuur in de tuin ! Gisteren met die storm was het nog even spannend of hij wel gebracht zou worden, maar de bomenman maakte er geen probleem van en zette de boom 'smiddags bij ons voor de deur op een karretje. De zakken extra turf werden helaas voor de deur van de buren gegooid, waardoor As nu al spierpijn heeft van het sjouwen. Maar ze liggen wel al in de tuin, klaar om straks de worteltjes vast te houden !
Update: het ging uiterst voorspoedig, vooral dankzij de hulptroepen. We hadden vooraf al door dat deze woudreus niet door de schuur zou passen, dus het moest maar buitenom. De buurvrouw had geen bezwaar tegen een tijdelijke doorgang, dus de cirkelzaag gepakt en die was geen partij voor de schutting. Een bomengang was daar ! Een zetje en wat wiebelen, even de goede kant aan de zichtzijde, aarde erop : klaar ! Hij is nu nog bladloos, maar is ie mooi of is ie mooi, onze moeraseik [quercus palustrus]:
Ho .. Boem
En nog een keer boem. Het gezegde luidt: boem is ho. Maar vandaag op de A4 stond ik al stil voordat het boem was. Mijn achteropligger (voertuig B voor de kenners onder u) was minder oplettend - de voorkant van een S70 in de prak. Ook die had een voertuig B - de voorkant van een feloranjemetallic wagentje in de prak, naar ik meen een nissan, en een losse trekhaak onder een volvo. Daardoor schoven eerdergenoemd voertuig B en ik allebei een stukje op, waardoor ik opeens zelf ook in een voertuig B zat. Hoe vertel ik dit mijn leasemaatschappij ? Ik bedoel, het is dan wel een short-lease, maar ik denk dat ze dat toch anders bedoelen..
die-hards, groupies, katzwijm..
Drie woorden die eigenlijk niet voor mij opgaan, maar we, vriendin Mirjam (overigens wel een die-hard) en ik, hadden gezegd: "Als ie komt, dan gaan we er voor liggen!" En we zaten er. Gewapend met stoeltjes, koffie en broodjes kwamen we om half zes bij het postkantoor aan. En we waren echt niet de eerste en zeker niet de enigen, nee nummertje 63 en 64! Maar gezellig was het, vooral omdat ik Iv's laptop mee had en Mirjam de DVD's. Dus tussen de mannen, die er overigens, zo zeiden ze, voor hun vriendinnen zaten (echte mannen bestaan nog) en dames en oma's zaten wij te DVD-en, SMS-en en te bellen. Om tien uur ging het postkantoor open. Het verliep op rolletjes en omdat we het aandurfden om zitplaatsen voor het derde concert te laten gaan, staan we zondag 25 juni in het veld in de Arena. En voor hem hebben we het allemaal gedaan!
Ankers uit !
Bij het lezen van dit bericht flitsten mijn gedachten direct terug naar een dag in september, toen wij van Gouda naar Woerden aan het varen waren. Windje in de rug, lopend gangetje van een knoop of vijf, zagen wij van veraf de spoordraaibrug (dit is hem) over de Gouwe bij Alphen aan de Rijn al open staan. Het is een draaibrug, en de meeste draaibruggen draaien open 'met de stroom mee' , of wel tegen de klok in, ofwel linksom; wat betekent dat hij van je af opendraait als je aan komt varen. En als hij dicht draait, komt de ene helft dus weer tegen de vaarrichting in op je af. Honderd meter voor ons uit voeren nog twee boten, die gingen langs de open brug, wij geven nog een beetje gas bij, want je weet dat hij ook weer eens dicht moet. Gespannen hielden wij de lichten in de gaten. Groen. Nog altijd groen. Nog drie bootlengtes te gaan en nog altijd groen. Nog twee bootlengtes te gaan.. Help hij hij gaat dicht ! De brug komt in beweging en op het zelfde moment springen de lichten op dubbel rood. Bellen rinkelen. Ankers uit ! Reddingvesten aan ! Waarschuw de vuurtoren ! Want als een halve brug in aanraking komt met een boot, wint toch echt de brug..
Voor de opvarenden hou ik nog steeds vol dat ik een grote tegenwoordigheid van geest heb gehad. Met het roer vol bakboord draaiden wij op een kleine scheepslengte vlak voor het remmingwerk langs linksomkeert, een catastrofe vermijdend. Van de schrik bekomen spraken wij later over de telefoon de brugwachter (de brug wordt op afstand bediend met cameratoezicht), die geen boot gezien had. Gewoon pats-boem licht op rood en brug dicht. Ik geloof wel dat hij een beetje geschrokken was van ons verhaal. Maar ik ben nu erg benieuwd naar de toedracht van deze aanvaring...
Het lijkt een beetje op het verhaal van de historische conversatie tussen twee radio-operators:
Radio 1: Verlegt u alstublieft uw koers 15 graden naar het noorden om een aanvaring te voorkomen.
Radio 2: Ik raad u aan om uw eigen koers 15 graden te verleggen.
Radio 1: Hier spreekt de kapitein van een marineschip uit de Verenigde Staten. Ik herhaal, wijzig uw koers.
Radio 2: Nee. Wijzigt u UW koers maar.
Radio 1: Dit is een vliegdekschip van de U.S. Navy. Wij zijn een groot oorlogsschip. Verleg uw koers nu!
Radio 2: Dit is een vuurtoren. Beslis zelf maar.
Waar is mijn pet ?
Het was natuurlijk alleen een kwestie van timing. Die Ford hoefde eigenlijk helemaal niet weg, het was best een fijne bak. Bracht me overal heen en zo. Maar ja, mijn job bij de firma S. komt nu eenmaal met een auto. En die zou vandaag voor de deur staan in Den Haag. Dus ik met de trein naar mijn werkplek vanmorgen, drie keer overgestapt (tja, als je ook in Leiden op de verkeerde trein naar Den Haag stapt..), en toen ik aan kwam lopen zou mijn secretaresse hem net in de garage parkeren.
Alhoewel, die kon toch niet voor mij bestemd zijn ? Het was een station, dat wel, de kleur is ook niet fout, maar .. het is wel een opel ! Gelukkig staat er geen Kadett achterop, maar een heleboel lettertjes die zeggen dat het een hele dure snelle vectra is. Dus hoewel ik het niet zo heb op Opel, koop ik geen pet en ik geef het maar een kans. Want hij rijdt wel lekker...
Eenmaal thuis lagen de meiden al in bed. Maar eentje was nog wakker en die wou toch zeker wel de nieuwe auto zien. En toen die uit bed was wilden de andere twee er ook wel even in zitten. En toen hebben we toch maar even een klein rondje gemaakt. En toen hebben ze achterin het skiluikje ontdekt. En beenruimte. En vetcoole knopjes. Dus die auto, daar moest papa maar niet teveel kritiek op hebben. Want het is toch maar tijdelijk..
T.e.a.b.
Op het kaartje in mijn hand staat 'geachte eigenaar. Ik wil uw auto kopen. Mocht u deze nu of in de toekomst willen verkopen, bel dan .. '. Ik druk op het groene knopje van mijn mobiel en hoor het gebelde nummer overgaan. Terwijl de druppels van de voorruit naar beneden lopen luister ik naar de pieptonen aan de andere kant. Ik denk aan de drie euro die ik zojuist geinvesteerd heb in het verkooptraject. Zou het iets waard zijn geweest ? Voorspoelen, inzepen, borstelen, naspoelen ? Motorkap open en blok afspuiten ? Later die middag zou ik van een onderzoek horen dat het niet uitmaakt, dat gewassen auto's zelfs minder opleveren dan aangekoekte. Maar dat wist ik nog niet, daar in de wasstraat.
"Hallo ?" hoor ik aan de andere kant. "Ja hallo, ik vond twee maanden geleden je kaartje onder de voorruit. Er staat op dat je hem wil kopen". "Jij alleen hoeft bellen als jij hem niet meer wil hoor" krijg ik terug. "Ja maar dat is het hem nou juist, ik wil hem verkopen. Heb je nog interesse ?" "Wat merk auto jij daar ?" Het wordt me snel duidelijk dat de handelaar waar ik hier mee te maken heb in elk geval wat communicatieproblemen gaat opleveren. Toch probeer ik uit te leggen dat het hier gaat om een oude mondeo, veel kilometers weliswaar maar full options, niet mooi meer maar wel betrouwbaar, kleur donkergroen, .. "wat is prijs ?" klinkt het. Daar had ik over nagedacht. Het alternatief, eerst APK laten keuren, met de benodigde nieuwe banden, roetmeting, risico's van een distributieriem die al 120.000 km over zijn tijd is... niet aantrekkelijk, ook gezien de magere te verwachten beloning na een marktonderzoekje op internet. Hij moet gewoon zonder kosten weg. Dus "duizend euro" zeg ik. "Ik zo kijken. Postcode , huisnoemer ?"
Uiteindelijk kwam hij pas om 6 uur s'avonds. In het donker. Gelukkig maar, want inmiddels wist ik van dat onderzoek naar gewassen auto's, en kon ik volstaan met de mededeling dat er rondom krassen en deuken in zitten. Donderde allemaal niets. Uiteindelijk bleek het kantelschuifdak de grote prijsbreker te zijn - niet geschikt voor de export. Dus duizend werd vijfhonderd, handje contantje, zonder radio. En door de optrekkende rook van de uitlaat zag ik achtereenvolgens mijn luxe wagen, mijn trouwe vervoermiddel, mijn sleutelobject en tenslotte mijn vuilnisvat om de hoek verdwijnen. De buurt zal wel blij zijn, zonder al die olievlekken.
Partytime !
Maar hier was het dus feest ! Met eten, een hoorspel, een film aan de muur en heksjes maken. Ik ben wel een dag bezig geweest met de figuurzaag haha, en dus heb ik zelf ook eentje ingekleurd :
Er is hoop !
Sinds de opening van de polderbaan liggen wij regelmatig onder de aan- dan wel uitvlieg routes van helse dingen. Het gebulder van helse dingen duurt langer dan de trein, is soms zelfs luider en heeft een hele vervelende eigenschap: het begint zachtjes, in de verte, waarmee je gewaarschuwd wordt dat over twintig tellen onontkoombare terreur je deel is. Vooral de vluchten van zware vrachtvliegtuigen om 4 uur in de windstille morgen doen mij wel eens verlangen naar een setje gams. Het is een patroon en daar ligt een allergietje van mij, zodat ik eigenlijk niet weet wat me het meeste ergert; het geluid op zich of mijn pavlovreactie op het patroon. Maar op sargasso las ik dat er hoop is, al zal het nog wel een tijdje duren ben ik bang.
0900-BOOMPJE
Veel tips op mijn vorige postje kwamen niet binnen. Zeker niet veel mensen met groene vingers die hier komen. En viavia kwam ik er wel achter dat je tegen stronken speciale zogenaamde lobbenfrezen hebt, maar de meeste daarvan zijn te groot om door de schuur te kunnen. En de door ons om advies gevraagde boomverzorger in de buurt die er eentje heeft als kruiwagenmodel, belde vanmorgen pas terug. Nou, toen had ik het zelf dus al gedaan. Dus, te koop: meidoornstekkie en een lijsterbesstekkie !
Ondertussen hebben we nu een gat in de tuin waar we een zwembad van kunnen maken, maar dat doen we niet. November is de tijd om een nieuwe boom te planten, en we zijn dus al aan het nadenken over een nieuwe. Ongevoelig voor ziektes, bestand tegen wind, veel schaduw, mooie herfstkleuren en wat mij betreft geen bessen. Dat mag dus best al een flinke jongen zijn. Toen het van de week dus zulk lekker weer was hebben we alvast eentje uitgezocht :
Nu zoek ik nog wat sterke mannen om te helpen planten. Wie meldt zich aan ? 0900-BOOMPJE
Week van de lingerie
Een foto spreekt b(r)oekdelen.
Hoera !
Hoera voor dochter I. ! Driewerf Hoera ! Kom maar gezellig langs voor een gebakje allemaal !
Een volle aanhanger !
Dank aan Ben's transport services voor de wheels ! Toen alles nog in de tuin lag had ik er een heel hard hoofd in. Hoe krijg ik dat weg ? Een eenzame tak na het snoeien gooiden wij vroegere altijd over de sloot (daar spruit nu dan ook een eik elk jaar hardnekkig weer een stukje eik de grond uit), maar met twee hele bomen doe je dat niet meer zomaar. Bovendien rijden de treinen hard in deze tijd van het jaar. Als ik dit schrijf is er een buurman wat maaigras over het spoor aan het kruien (aan de veldzijde van de dijk heeft niemand er last van), en noopte kennelijk een machinist tot een noodstop. Die trein zal nu wel te laat zijn.
En oh ja, mijn bomen zijn ziek en moeten in de quarantainecontainer (mooi woord voor galgje ?). Ben was dus zo lief om zijn aanhanger met trekker ter beschikking te stellen, dus vrijdagavond heb ik het allemaal door de schuur in de aanhanger gelopen en zaterdagochtend met I. naar de gemeentewerf gereden. 'heeft u er geen hout, stenen of dakbedekking onder liggen, mijnheer de inwoner van Zaanstad ?' vroeg de mevrouw van de intake. 'Nee hoor, maar deze bomen zijn wel ziek en besmettelijk'. Daaraan had ze geen boodschap. En op het stortbordes ook niet. Wel container, maar niks quarantaine. Maar ik ben ervanaf !
Nu zoek ik alleen nog een goede tip hoe je de wortels makkelijk uit de grond krijgt.
One down - one to go..
Wie wel weet hoe blij wij altijd zijn geweest met de bomen in onze tuin, zal hier wel even vreemd bij opkijken. Onze bomen gaven schaduw als dat lekker was, bloemen als je er aan toe was en werk als het er nog wel even bij kon. Maar hoe troost je een boom als ie ziek is ? Bacterievuur betekent gewoon dat je binnen 72 uur plat moet ! Dus pak maar een zaag en zet de tanden erin. Er staan nu alleen nog twee stronken. Die gaan er ook nog een keer uit.
Maar nu heb ik wel een beetje spierpijn..
Het bloed kruipt..
waar het niet gaan kan. Voor mijn werk mag ik af en toe een lekker stukje rijden. En als het dan zo mooi weer is, links en rechts van mij in de uiterwaarden de koeien nog loom buiten staan tussen de wilgen, verandert de polderdijk in mijn hoofd in een meanderende stroom. Waarempel, een sluis !
Ze zijn weer weg..
Deze keer is het meer dat ze gewoon even twee weekjes naar de zon gaan, toch is het ook anders want ze gaan naar 'hun' plekje. Ik hoop dat de boot er nog goed bij ligt en dat er niet te veel muizen huizen. Tot over twee weken !
Als het kalf verdronken is..
helpt men Keal weer op het droge. Voor de niet-Friezen onder ons: Keal is Fries voor kalf. En dat is toepasselijk want Keal woont samen met een Friese op het Kalf. En in het Kalfse is Pivot weer synoniem voor troubles en men zat dus in de put. Volgt u het nog ? Dan maar gauw de andere schapen over de dam achterna, want Keal en ik hebben vanavond even een pivot-update gedaan; vanaf versie 0.12 welteverstaan. Er moet nu weer een boel ge-restiled worden dus het loont de moeite om regelmatig te kijken !
De Baard van Spock..
Zo onmogelijk als de combinatie klinkt, zo onmogelijk is hun muziek. Schizofreen en prettig psychotisch. Een paar jaar geleden was het voor ons een openbaring op Bospop: Spock's Beard. Een ruim opgezette band waar het spelplezier werkelijk vanaf spetterde. En de progressive rock die ze maken past precies in mijn straatje, en ook A. kan ze goed hebben (gelukkig maken ze hele mooie ballads). Dus toen ze gisteren in De Kade waren, hebben we kaartjes besteld en zijn we nog lekker even wezen kijken naar de capriolen van de overgebleven bandleden. Want Neal Morse, de oorspronkelijke zanger en muzikale duizendpoot, heeft enkele jaren geleden besloten dat hij een andere roeping had en werd predikant. Zijn invloed mis ik wel een beetje, maar de rest weet van wanten en nu doet de drummer de vocalen. Het drummen kan hij ook niet helemaal loslaten, dus er stond een dubbele drumkit op het podium en de heren gingen echt als beesten te keer ! De bassist heeft normaal een Rickenbacker, prachtig geluid, maar die is stuk, gelukkig klonk zijn vervangende gear ook niet gek. En de toetsenman is Japans, deze japanes guy deed nog even een japanese blues. Twee-en-een-half uur feesten ! Aanrader jongens, en er zijn nog een paar CD's die ik nog niet helemaal heb..
Een mooie man..
Mijn opa was net nog 97 jaar geworden. Een mooi leven gehad, veel geleefd en ongeveer iedereen was dol op die man. Hij heeft de wereld beter gemaakt. En vanaf nu moeten we het verder alleen doen..
Wiener apfelflappen - here we come !
Wien in het ochtendgloren..
Update2: We zijn weer thuis. Zaterdagmorgen om 5 uur leverde een vriendelijke taxichauffeur ons af bij hotel Ananas. Net op tijd, want om 6 uur ging het ontbijtbuffet alweer open zodat we om kwart voor zeven konden vertrekken naar het vliegveld. Ik ben dus maar niet meer naar bed gegaan. Het laatste deel van de nacht brachten we door in de salsabar Floridita, na eerst in cafe Weinorgel (Wiener Schlager en Robby Willimas) en Kleines Cafe (Black Sabbath en Iggy Pop) wat gedronken te hebben om de heupen los te maken zogezegd. Had ik ook wel nodig, want tot 11 uur was ik bij een die-hard Lampje, een Nerd zoal ze ook wel genoemd worden, om te praten over een prototype apparaatje fuer unseren Firmen, en dat terwijl de rest van ons reisgezelschap lekker in het pluche zat van de Musikverein om naar Mozart te luisteren (een tukje te doen dus). Het printplatenmannetje deed zijn naam geen eer aan want ik heb 3 uur zitten overleggen op welgeteld 1 bakje koffie. Droge teleurstelling; je verwacht meer als je bij Bier Technik op bezoek gaat toch ?
-----
Update1: zo... ik ben er nu al twee dagen en ik heb welgeteld een uurtje los in deze mooie mooie stad stad kunnen lopen. De rest was werken werken werken. Oorspronkelijk zouden we zaterdag nog een dagje Spazieren in die Stadt, maar nu gaat de Vlieger al om acht uur weg en dus zou ik niks van Wien zien ? Dan nu nog maar even de stad in. Niet zo als gisteren avond, toen we in een homobar te recht kwamen... maar daarover later (nooit) meer. Ich geh in die Stadt ! Bis Morgen !
Weet je trouwens dat het duitse qwertz bord de y en de z heeft omgewisseld ? Weirde jongens, die oostenrijkers...
-----
Donderdagochtend. Ik sta nu in de businesslounge van het KLM Jetcenter op 16hoven - ''koffie en een koekje meneer'' ? Over een half uurtje vertrekt onze jet naar Wenen, en ik heb net gehoord dat we daar in elk geval een klassieke Mozart uitvoering krijgen te horen. Maar eerst en vooral gaan we daar heen om te werken natuurlijk...
Rotterdam vanuit de lucht. Wat een stad !
Mini-Dam tot Dam
"O, wat is het toch fijn, om Amsterdammer te zijn..." en ook nu weer is bewezen dat (een) Amsterdammer en (een) Zaankanter heel goed samen gaan. Ja, ze hebben er zelfs een Dam tot Dam loop voor over om "ons" bijeen te brengen. En dus presteerde onze meiden het dit jaar maar weer, de Mini Dam tot Dam-loop, 0,6 kilometer. Met enthousiaste aanmoediging van buuv Linda en een trotse moeder en een hand van grote zus R, rende I en M de loop helemaal tot de finish uit.
En dus gaan morgen de medailles weer trots getoond worden op school.
De vakantie borrelt na..
Het is alweer een week geleden dat wij thuis kwamen van de vakantie met De Borrel. Het laatste weekend was een thuiswedstrijd: vrijdag liepen we binnen door de sluizen van Zaandam en deden een wasje (zelf ook even onder de douche), zaterdag lagen wij alweer in de zaanbocht om de bruine vloot te schouwen.
En voor het vrouwelijk publiek een welkome reden om meteen de braderie even af te stropen.
We kickten even af op het Alkmaardermeer, lekker zwemmen, een kampvuur, en de tijd om het logboek even bij te werken. En, primeur, het tentje dat we al die weken al meesleepten kon nu eindelijk gebruikt worden! R. en M. vonden het geweldig om alleen met zijn tweeen in een tent te slapen, en I. had aldus het rijk alleen in de kajuit. Mobiel in de tent, mobiel op de boot, we kregen eigenlijk maar 1 emergency call. Nadat M. ervan was overtuigd dat ritselgeluidjes niet automatisch betekenen dat er een beest in de tent kruipt, sliepen ze toch vrij snel ! Weer een ervaring rijker dus.
Groeten van de Borrel..
Inmiddels ligt de Borrel in Delft. We hebben een stukje gevaren. En nu de naam op de boot staat, zijn de reacties niet van de lucht. Er wordt zelfs al een nieuw type groet gesignaleerd op het water: in plaats van simpelweg de hand omhoog te wuiven, wordt er nu vaak een soort draaiende polsbeweging bij gemaakt, terwijl men een denkbeeldig glas in de hand houdt...
Sail-in..
Vijf jaar geleden, tijdens de intocht van Sail2000, kwamen mijn vrouw en ik op de dijk tot (wat ik toen beschouwde als) een conclusie: 'over vijf jaar varen wij daar ook tussen'.
Het momentum was daar, en toen de gelegenheid zich voordeed kochten wij dus onze grote boot en noemden hem De Borrel. Het was niet de eerste boot die we samen kochten want dat was een kano. De Borrel werd opgeknapt (een beetje) en wij gingen ermee op vakantie, in afwachting van Het Grote Evenement. Naarmate het moment en de bijbehorende verhalen van mensen die het al eens hadden meegemaakt dichterbij kwamen, sloegen toch even de twijfels toe en leek de conclusie van toen soms meer op een overeenkomst, heronderhandelbaar eventueel, misschien ook bij mij wel bijna ingehaald door het zogenoemde voortschrijdend inzicht.
Maar afspraak is afspraak en zo dicht bij je doel moet je gewoon niet meer gaan nadenken over de uitgangspunten, maar net als Columbus gewoon doorgaan tot dat je zeker weet dat je niet van de aarde afvalt omdat ie rond is.
Dus vandaag was het dan zover. De Sail in van 2005.
In de haven van watersportvereniging IJmond werden wij om 6:30 gewekt met de luidspreker: 'ontwaakt ! ontwaakt ! De morgen breekt al aan !'
Niet zo belachelijk als het lijkt, want de brug naar het Noordzeekanaal zou 'smorgens maar 1 keer draaien, om 9 uur. En dan moet ook de
laatste zeilboot uit de haven zijn. En dat dat een beetje tijd kost kan je wel zien op deze foto:
Nou lagen wij gelukkig als eerste er in en dan kan je er als laatste weer uit. Dus tijd genoeg voor een douche, ontbijt en koffie.
Vervolgens togen wij naar IJmuiden waar de grote schepen al geschut waren en klaar lagen om naar Amsterdam te worden ingehaald.
Door ons. En een heleboel anderen:
We hebben maar een hele kleine botsing gehad, en ook eentje verijdeld (er zat een man te kijken door zijn verrekijker, maar zag niet dat er ondertussen 30 meter staal op hem af voer).
En dat iedereen iets kan overkomen, bewees het vlaggenschip van de vloot: de Stad Amsterdam was in de IJ-haven (dus niet eens in het zicht van, maar in) aan de grond gelopen...
Nemo..
Ik hoop van harte dat ze nog op tijd boven komen, die zeven mensen aan boord van de AS-28 (de russische minionderzeeer die sinds gisteren vast zit in een kabel). Mijn benieuwdheid naar het verloop leidde me naar CNN (met filmpje), en het lijkt erop dat ze toch al aardig wat equipment ter plaatse hebben. En CNN heeft ook een plaatje, en dat verklaart wel een hoop. Als je je boot eruit laat zien als Nemo, vraag je er toch wel om om in problemen te komen ? Hopelijk komt het net als met Nemo weer goed.
update (7 aug): en goed kwam het. Dankzij de Britten. Wel opvallend dat de Telegraaf de redding opzich geen nieuws vindt, maar wel dat Poetin er dankbaar voor is..
Haeksenketel..
Eerder deze avond op een plein in Roermond: de heksenketel
Maar zij was er niet...
aan zee..
Kijk : zonder files !
Knibbel knabbel knuisje..
Ok, jammer, ik heb geen foto. Maar gebruik je verbeelding hier eens bij:
Fel rood lang rafelig haar, een zwarte punthoed, Extreem Donker Omrande Ogen boven een Haakneus, zwarte nagels, een rafelige paarse jurk, van die witte onderbroekenpijpen met een roesje en korte laarsjes. En dan buiten op het terras gaan eten. Vooraan, in het zicht van iedereen op een druk plein in Remunj. En dan boven je de naam van het etablissement: De Heksenketel.
Ik zweer je, ik durfde echt geen foto te maken. Ook al zag ik binnen handbereik geen bezem.
Naar de film..
'Nou uh.. reed ik te hard .. en misschien wilt u wel iets vragen over dat kenteken achter het raam ?' dacht ik hem af te leiden.
'Die kentekenplaat is er vast van af gevallen ?' (Drie weken terug al, ja)
'En ik ben er blij mee dat u hem nog netjes achter het achterraam heeft geplaats, dat is heel erg netjes leesbaar !' (He da's mijn tekst !)
'Maar het is zeker niet helemaal reglementair, toch ?' probeerde ik het pad verder in te slaan.
'Ja maar u kunt hem toch niet zonder hulpmiddelen weer monteren nietwaar ?' He- die agent probeert mijn script af te pakken !
'Wij rijden al een tijdje achter u en wij hebben een klein flimpje van u gemaakt'
'Dat programma ken ik' riep ik enthousiast. 'Mag ik even kijken ?' Toen was het zijn beurt om verward te zijn - ik was hem immers zwaar voor geweest dacht ik ! Maar nee. 'Dat is exact wat u wou voorstellen. Komt u even in de auto ? Wij willen u graag even confronteren met uw rijgedrag.' Nou, ik vond dat het wel mee viel kwa rijgedrag, van mij dan. Al die anderen reden te langzaam en drongen voor. Logisch dat bumperkleven, richting aangeven en snelheid af en toe een schoonheidsfoutje lieten zien. De echte confrontatie kwam pas toen ik het tarief hoorde van die zaken.
Vanaf nu zie ik de verkeersagent dan ook niet meer als een controleur. Nee, het zijn consultants. Ze zien je voorbijrijden (de intake), ze volgen je een minuut of 10 (het onderzoek), dan krijg je je eigen uitkomsten gepresenteerd (de rapportage) en als ze vertrokken zijn onder achterlaten van de factuur, vraag je je af hoe je je zo hebt kunnen laten bestelen (de afrekening). Ze doen er 5 tot 20 op een dagje, weet ik nu omdat ik het vroeg. Dat zijn er zeg zo'n 2000 per jaar, delen op twee consultants-met-lease-volvo, geeft 250 duizend euro per jaar delen op 2000 klanten en je weet ongeveer de consultancy-fee...
En je krijgt geeneens een fotootje als aandenken.
De aller-aller-aller-laatste keer.. (?)
Jaja. Eerst ging ik weg en dus was er een afscheid. Toen ging ik nog eens een keer kijken bij een gig en was er weer een afscheid. Toen jamden wij nog eens wat en werd het afscheid al wat ongeloofwaardiger. Maar uiteindelijk kwam er toch een echt afscheid: the final celebration. Het woord 'final' deed mij er bijna in geloven. Tot daags erna alweer de uitnodiging voor de afscheidsbarbeque in de mailbox zat. De afscheidbarbeque dus. Gelukkig is er altijd wel een gek bij die het vlees omdraait. Alleen deze gek verstopte zich achter de rook (het is Patries. Sorry, Patries):
Nu weet ik het zeker; ik kom er nooit los van. Mateloos was al een onwerkelijk iets, maar mateloosloos begint zolangzamerhand een oxymoron te worden.
partijtje !
Eindelijk was het zover: Het partijtje van dochter R. dat al sinds april vorig jaar op het verlanglijstje stond. De combinatie van mooi weer, tijd, zin kwam nu eens overeen met de (weers)voorspelling. Toch wel essentieel voor een kinderfeestje met de boot ! Het begon erg enthousiast met 6 meiden op de boot. Versierd met ballonnen had De Borrel over belangstelling niet te klagen, vanaf de kant werd volop gezwaaid en een passerende boot met een vrijgezellenfeestje (jongens, jawel) zou ons over een jaar of vijf vast geenterd hebben. Maar goed dat onze boot gordijntjes heeft die dicht kunnen, en dan nog gaan ze zich omkleden op het toilet. Ze zijn tenslotte al 11... Op het Alkmaardermeer het ZZV eiland opgezocht, op het gras en water hebben de dames de grootste lol gehad.
Plons..
en nog eens plons en nog eens plons. Aan mij is geen talent verloren gegaan. Wat wakeboarden betreft dan. Stel je dit eens voor: een skilift op het water, die een rondje maakt ter grootte van een wielerbaan of zo; aan de kant een paar snelle jongens die 'Go' roepen op het moment dat het touw opeens strak getrokken wordt, en een lange vallende man. Dat suffe waterskieen had ik al eens gedaan, dus ik ging voor het wakeboarden. Het echte spektakel. Nou dat heb ik geweten. Acht starts en ik heb geen een keer de eerste bocht gehaald. Wat is dat moeilijk..
Dus dit ben ik niet:
Weekend
Een heel erg leuk weekend gehad. En veel en druk. Het begon vrijdag met een zeer geslaagd bezoek aan het NSJF, en de volgende morgen alweer vroeg op om de Borrel vaarklaar te maken. Zaterdagmiddag hadden wij een geslaagde familiedag in het Amstelpark en de Wok Experience, dat is ook een belevenis hoor. Je kan uit vitrines pakken wat je wilt eten, en een kok maakt het dan klaar in een wok, onder je neus. Heel erg lekker ook. En leuk om de (schoon)familie weer eens te spreken. Na afloop was het weer nog zo zwoel dat we even wilden uitbuiken op het strand, maar toen we eenmaal in Zandvoort waren was het erg mistig, kijk maar naar de zee:
Zondagmorgen ook weer vroeg op om het zwemplateau goed vast te zetten. Dochter I. hield met de verstelbare moersleutel de boutkoppen aan de buitenkant vast, zonder 'm in het water te laten vallen (ik had er voor de zekerheid wel een touwtje aan geknoopt hoor), terwijl ik aan de binnenkant op mijn buik voorover de moeren vastdraaide. Knappe helpster hoor !
Tegen de middag kwamen onze vrienden van pukkiemukkie/
en we stapten meteen aan boord, even naar het Alkmaardermeer. Lekker gezwommen en verder zo min mogelijk bewogen eigenlijk. Wel een bommetje gemaakt. Was heel erg gezellig en relaxed, ondanks dat de jongste een beetje ziek was. Zoals E. al zei: een wijntje en een stokbroodje, meer heb je niet nodig. Nemen we die de volgende keer ook mee, ok ? Helaas niet de loopplank nodig gehad.
Update: ploeink ploeink revisited..
Ja... ik ben bij het NSJF ! Op uitnodiging van mijn beste vriend G. die als jazzfanaat een leuk programma in elkaar heeft gedraaid. Dus ik heb al flink wat toeters gehoord, maar gelukkig ook al een paar werkelijk fantatstische ritmesecties ! Nu gaan we nog even naar mijn jeugdheldopa Thijs van leer. Benieuwd of het vogeltje nog fluit zoals het gebekt is...
Update: vanaf het internetzuiltje in het congrescentrum is het lastig om een heel verhaal in te typen. Er zit een trackball bij die erg stroef loopt en je vraagt je liever niet af hoe dat komt. In het beste geval is ie plakkerig van het bier. Nou past een klein beetje morsigheid wel bij het NSJF hoor. Sommige muzikanten zien er zo verlopen uit dat ze hoge muzikale verwachtingen scheppen. Bijvoorbeeld mijn held Thijs van Leer.
doorborrelen..Toen wij uit Rotterdam vertrokken..
Toen wij uit Rotterdam vertrokken was het al een bereisd dagje geweest. Eerst in de file naar Sittard, binnendoor naar Roermond, en toen naar Rotterdam. Alwaar ik was uitgenodigd op de boot van de burgemeester. Waarom? Nou, in een stad waar ze zelfs het land op een boot laten lijken doen ze dat nou eenmaal, varen. Volle kracht vooruit, de handen uit de mouwen, niet lullen maar poetsen. Het was een leuk tochtje door de haven, tussen de buien en de borrels door.
Lonesome cowboy..
Gisteravond zijn dochter R. en ik op bezoek geweest bij mijn paardhoudende tante en hebben een geweldige avond gehad. Paard Nieske liet zich eerst niet vangen, maar toen we haar met een handje bix toch in de val hadden gelokt en ze wraak nam door vol op mijn stoere cowboy gelaarsde tenen te gaan staan konden we toch een ritje maken door de Jisper polder. R. heeft genoten, het was al lang geleden dat ze had gereden maar ze had dat grote paard toch aardig goed onder controle. Beetje duwen met de knie, beetj aan de teugels trekken.. en geen drrr zeggen want dan gaat ie drrrraven !
Ik ben er ook even op geweest en dat was erg leuk. Zo hoog op een paard kan je goed om je heen kijken. Smaakt eigenlijk wel naar meer..
Afdelingsuitje..
In de vette jaren ging de gehele afdeling volgens de verhalen nog weleens een weekendje efteling (inclusief alle kinderen en misschien mochten ze ook allemaal wel een vriendje meenemen ?), maar nu moeten we allemaal de buikriem aanhalen en om dat te compenseren hebben we afgelopen weekend maar eens gebarbequed-bij-de-baas. Die had speciaal voor de gelegenheid een echte Weber aangeschaft (zou dat declarabel zijn eigenlijk ?). Wij name een wijntje mee, campingstoeltjes en een hete salade. Het vlees kwam bij de plaatselijke vakspecialist vandaan, die ook hofleverancier is of was van paleis Soestdijk. Deze koningsspiesen waren echt lekker, het volk was goed, de buurt rustig en de buien kort. Zeer geslaagd dus. Fijne collegaas ! En voor het geval ze dit lezen: hele fijne collegaas !
Jammer dat mijn hete salade niet zo erg heet was eigenlijk.
Brussels Onthaal..
Vandaag was ik voor mijn werkgever naar den vreemde: Brussel. Alwaar bij leverancier S. enkele stukjes techniek bekeken moesten worden voordat ze de fabriek konden verlaten opweg naar mijn Project. Ik heb het niet zo op Belgie. Al voor Breda word je gewaarschuwd voor naderende verkeerschaos, als je er bent zie je links en rechts gescheurde vrachtwagenbanden, te weinig bordjes zodat je afslagen mist, en tennissende-vrouwen-van-nederlanders-die-in-belgie-wonen-en-in nederland-werken compleet in witte outfit achter de coniferenhaag die de propre van de gemeenschap scheidt. Maar vandaag heb ik mijn beeld heel even een klein beetje bijgesteld. Bij de balie van leverancier S. werd ik, op een manier zoals alleen de Belgen kunnen met hun zachte uitspraak, zeer gastvrij ontvangen door een blonde schone. Dat klopt ook wel want in het tweetalige Brussel wordt Reception vertaald met 'Onthaal' (in Nederland moet je je 'melden bij de bewaking'). Nog een espresso, mesjeu N. ? Binnen een half uur hadden we het technische gedeelte gehad, maar in Belgie ga je dan niet meteen naar huis. Daar worden de echte zaken gedaan aan de dis. En zo gebeurde het dat ik vanmiddag lekker aan de carpaccio, biefstuk en gateaux zat onder het genot van een cote du Rhone. Ik voelde me even prettig bij deze aardige zuiderburen. Comfortabel zelfs. Bijna leek Belgie zo slecht nog niet.
Maar op de terugweg was ik snel genezen. In anderhalf uur op de ring van Antwerpen.
Groot gezin..
Wat geef je iemand die alles al heeft ? Een fiets. Een bank. Een tuinset. Of een groot gezin. Dat laatste duurde maar kort, gelukkig. Want hoewel erg gezellig, is het wel een stuk vermoeiender dan een fiets, slechter voor je rug dan een bank en bijna net zo duur als een tuinset. Dus ik denk dat ik voor de volgende verjaardag iets beter mijn best ga doen voor een f/b/t.
concerto in grasso..
Het gebeurt hier allemaal, in de buurt; in de verte klinkt hoorngeschal en als je gaat kijken zit er zomaar een fanfareband tussen de grassprieten ! Sinds kort zelf weer op zoek naar een band, ga ik natuurlijk kijken (niet helemaal toevallig hoor) ! Blijk ik niet slechts een, twee, maar drie nichtjes te hebben die van toeten en blazen weten. Moooi hoor ! Enne.. ze zoeken nog leden..
wat nou moeilijk doen..
Gehoord aan tafel vandaag, over de overnachting van een weekendtrip:
pa en ma: zullen we een tentje meenemen ?
dochter R: Ja, een tent !
dochter I: We kunnen ook lekker in de auto slapen..
dochter M: nou ik ga wel in een hotelletje..
Hand made..
De mannen van Zandstra zijn naast schaatsen nu ook fietsen gaan maken. Ach, en waarom ook niet, als je schaatsen op wieltjes kan maken, zal de stap naar een tweewieler ook wel meevallen. Dat het mooie fietsen zijn, dat klopt wel, en ze slaan ook aan, in elk geval bij dochter R. Dus toen R. met mama A. meeging om een nieuwe fiets voor A. uit te zoeken, kwam ze thuis met een Z. Een Zandstra Boa, hand made !
Ploeink ploenk..
Meeborrelen gevaarlijk ?
reageren ?? u bent bij deze gewaarschuwd !!Rotonde
Hoeveel auto's van UPS zijn er ? Heel veel. Maar hoeveel daarvan zijn exact hetzelfde, met de zelfde schade, met de zelfde berijder achter het stuur ? Eentje maar, denk ik dan toch ? En dezelfde vraag heb ik voor een bepaald bouwvakkersbusje uit heerhugowaard, een servicedienstbusje van een woningmij, een wasmachinereparatiebusje (wij repareren alle merken), een vrouw in een toyota verso, en een vrachtwagen met een of ander logo.
Waar lijd ik aan ? Vertwijfelde onzekerheid ? Misschien. Einstein-denial ? Onwaarschijnlijk. Gevaar op de weg ? Best mogelijk. Want de voertuigen hierboven heb ik vandaag allemaal eerst ingehaald, waarna ze een stukje verderop toch weer voor me bleken te rijden. En dit zijn dan de auto's die ik nu nog weet op te noemen, er waren er meer. Het puzzelt me. Daarom: wie heeft dit ook, hoe hou ik ze achter me, heeft inhalen eigenlijk nog wel zin, of zat ik de hele dag op een rotonde ?
Spoordijk Op Dramatische Wijze Ontbost..
hou me vast, anders val ik in de sloot !
zo, die is geveld..
eerste zalf bij brandnetels
die rotbrandnetels ook !
hier heb je je rotboom !
14 mei..
Het was vandaag een bijzondere dag, zo'n dag die een bloemetje waard is. Want zagen wij er dertien jaar geleden nog zo uit:
Onlangs waren wij er met meer en, al zeg ik het zelf, ik vind dat we er op vooruit zijn gegaan.
Het was wel leuk dat 'onze' pink cadillac er nog staat. En terwijl het pas gejubileerde stelletje er enthousiast naar toe rende, begrijpen de kinderen er eigenlijk niets van die opwinding; wat een drukte om een roze auto ? We hadden toch ook al een roze kasteel gezien, een roze prinses, een roze hotel, een roze big.. nou ja, meiden, in zo'n auto zijn we zo'n beetje begonnen:
dakkapelletje..
Ok, een heeeele week naar een pretpark en een dagje naar de stad, en wat schetst mijn eigen verbazing als ik me afvraag wat de meeste indruk heeft gemaakt ? Niet de zeven dwergen, niet de space mountain II of de rock'n'rollercoaster ("going down-- tadam-tadam" !) maar wel: een dakkapel. Je kent het wel van de nieuwbouwbuurten hier in het land. Het eerste jaar wonen ze allemaal nog netjes in het door de architect bedachte modelletje, maar op enig moment krijgt er eentje weer wat ruimte in zijn hypotheek en ontdekt ook de ruimte in het bestemmingsplan, en weg is het juk van het bestek; er komt een dakkapel maar liever nog een hele verdieping bovenop. En als er een schaap over de dam is moet het buurschaap natuurlijk ook. Kijk met deze achtergrond eens naar de volgende vue op de rue de rivoli; denk je wat ik dacht, al lopend door de jardin des tuileries, het louvre achter de rug ?
koninginnedag in Purmerend..
Blub..
02 uur nog wat; de trap kraakt en dochter R. komt de trap op.. papa ! Mijn aquarium loopt leeg !
Nee toch ! Je vissen ! Mijn vloer ! Mijn plafond ! Mijn schilderwerk ! Zelden was ik zo snel op de been en een verdieping lager, maar toen bleek dat het aquarium nog voor zeker 80% gevuld was ebde de eerste paniek weg en konden we constateren dat alle glas nog heel was. Toch drupte er iets en was de grond echt nat. Bleken de druppels uit het luchtaanzuigslangetje van het pasverkregen bellenblaaspompje te vallen - hevelwerking ! Mij een raadsel hoe dat op gang is gebracht, maar wel fijn dat we het lek boven water hebben. Meteen maar bijgevuld met een ruime emmer water en weer gaan slapen..
tuuuuuut..
Een kleine maand geleden heb ik heel leuk deelgenomen aan een heeeeel officiele projectoverdracht (nog even gepraat met mijn voorzitter van de raad van bestuur, ahum ahum, de directeur generaal directoraat energie een handje gegeven, blabla, en de directie van de klant bij zijn voornaam genoemd (biertje?)). Wij hadden daar een stoommotor neergezet. En wat doe je met stoom ? Fluiten natuurlijk !! Het pijpje hieronder is ongeveer 20 cm hoog en maakt een geluid alsof een stoomtrein het centraal binnenrijdt. Monumentaal.
Overigens hadden we eerst via mijnheer Strik ons oog laten vallen op de stoomfluit van de Nieuw Amsterdam, die kon je al horen als die schuit nog achter de horizon was, maar die fluit had dan wel vervoerd moeten worden op een dieplader...
wat je over houdt hoort er niet in..
Klussen met kijkers..
En, beste kijkers, laten we niet vergeten dat het lente is; we besluiten met dit prachtige sfeerbeeld.
Negatief kadootje..
Het moet toch niet gekker worden in Beverwijk ! Ben je lekker uitgevolleybald, een extra stapeltje bier in de rondte gestrooid vanwege je verjaardag, wil je je na het douchen aankleden en dan hebben ze je trui gejat ? Weg was ie, echt foetsie, in de hele sporthal geen trui van mij te bekennen ! Ik ga snel kijken of ik 'm met een creditcard heb betaald, dan is ie misschien nog verzekerd..
Derde jeugd..
In 1966 op 15 april ergens in een vrouwengasthuis in KadZ ben / werd ik geboren. En dus begin ik nu aan mijn veertigste levensjaar. Midlifecrisis binnen handbereik - hoewel alweer voorbij pak ik het zo weer op, bedoel ik maar. Als je meer begint te mijmeren over je verleden dan over je toekomst weet je dat je oud word. Zo had ik een gesprek met vriend B. afgelopen dinsdag en pas nu dringt het tot mij door dat er wel heel veel exen de revue zijn gepasseerd. B., je wordt oud ! Ander teken aan de wand: een eigen weblog ? De behoefte om een footprint achter te laten temidden van de door jonge meningen en frisse lijven gedomineerde content van het www ? Been there, seen it all ? Neee ! Vooruit met de geit, we gaan nieuwe dingen doen en verre horizonnen tegemoet ! Op naar mijn derde jeugd ! Zullen we weer eens een feestje geven ?
Lopend naar De Borrel
Ik heb vandaag iets gekregen dat mij wel vervult met trots. Een loopplank. Niet zomaar een loopplank maar een zelfgebouwde loopplank, van duurzaam teak en duurzaam aluminium. Eentje die nog ontbrak op onze boot. Die lekker doorveert maar nooit breekt. Zoeentje die je ook kan gebruiken als zwemtrap of duikplank. En bovenal eentje die gebouwd is door mijn vader. Dit is 'm:
Bedankt pa ! Nu kunnen we lopend naar De Borrel !
Onhandig..
Lekker weer, een paar uur rijden voor de boeg na een dagje buiten spelen bij de klant, stopte ik bij het eerste tankstation om toch maar die zware werkschoenen uit te doen en om te wisselen voor de gewone. Die lagen achterin. Dus ik stap uit, sluit af omdat ik ook even naar binnen wil om een broodje te kopen, open de achterklep, verwissel mijn schoenen met de voet op de bumper, en gooi de klep dicht. Dicht dus. Kleinigheidje: de sleutels die ik net nog in de hand had belemmerden het vetersstrikken en die had ik dus even losgelaten. En bevonden zich nu dus aan de verkeerde kant van de auto: de binnenkant.
Nu ben ik een van de luiaards die niet bij de ANWB is weggegaan en dat kwam nu goed uit. Hij was er in drie kwartier en nog 10 minuten later had ik de gevolgschadevrijwaring getekend en was mijn auto weer open. Gewoon een ballonnetje tussen de deur en een lange stok.
En lach niet zo hard - it could have happened to you, you know...
welterusten..
en nog een keer 1 april !
Ook op school hadden ze wat bedacht. De gemeente had namelijk een brief gestuurd: het speelbos wordt verkocht en is verboden terrein geworden ! Een grafstemming was het gevolg natuurlijk. Maar net toen het schoolplein te klein werd voor alle kinderen tegelijk kwam door de megafoon de verlossende kreet : 1 april !! kikker in je bil !!
En toen was letterlijk het hek van de dam.
absoluut 1 april !
Vanavond schrokken de meiden zich een hoedje : op het jeugdjournaal werd breed uitgemeten over de nadelige effecten van MSN voor de nederlandse taal en dus: verboden voor onder de 14 ! Tenminste als het aan de regering ligt. Snel het telefoonnummer op internet gezocht waarlangs je hiertegen bezwaar kon maken en dochter I. trok de stoute schoenen aan want die is het er echt en zker niet mee eens !
"Met I." zei I. "Dag I., waarom bel jij ?" zei de meneer van de MSN klaaglijn. "Nou ik wil zeggen dat ik er tegen ben". "Hoe oud ben jij ?" "Ik ben zeven." "en MSN je veel ?" "nee, niet zo veel maar ik vind het wel heel leuk." "en heb je al gekeken wat voor dag het vandaag is ?" ... "ooooooohh !!! 1 april !! "
1 april ?
De appels worden duurder want de bijenkolonies in zeeland en brabant zijn klein dit jaar en dus worden de fruitbomen niet goed bestoven ?? Ik geloof hier niets van, maar dat kan ook aan mijn bescheiden bilogie-kennis liggen hoor. Gehoord op 538. Vond ik die van veronica toch leuker.
Op alle zenders vanmorgen: de RDW gaat enige kilometers voor de huidige knelpunten express files en opstoppingen organiseren om zo de doorstroming op de knelpunten zelf te verbeteren. Wat mij betreft ook een heeeel verdacht berichtje op een dag als vandaag !
Wie heeft er nog meer leuke grappen gehoord ?
zeker 1 april !
Gehoord op Veronica vanmorgen: vanaf 15 mei worden in verband met de tijdverschuiving door de recente zeebevingen de tijdzones in de wereld anders ingedeeld. Als gevolg hiervan zal Nederland in twee verschilende tijdzones vallen en wordt de tijd met 34 minuut nogwat verschoven. "het maken van afspraak wordt een stuk lastiger" aldus Van Inkel..
Als je wil weten in welke tijdzone jij straks bent, kan je nu bellen met het 0900 nummer en je postcode intoetsen... hahahaha !
1 april !
Maar nee, het bleek geen grap; het waren weer levensechte spoormannetjes. In het holst van de nacht op 1 april. En we waren net zo blij dat we dachten dat ze klaar waren...
Voor een man met een hamer..
Voor een man met een hamer is elk probleem een spijker - een uitspraak die vaak opgaat. Dus de verwachtingen waren hoog gespannen na de verkondiging van een hele boze man in de straat dat hij een hamer in zijn auto had. De boze man stond ingeparkeerd en de blokkerende auto liet zich niet met de hand op zij duwen. Noch kwam de eigenaar opdagen om het probleem manmoedig op te lossen. Dat zou mij persoonlijk ook erg boos maken. Maar na een kwartier boos toeteren viel het besluit uiteindelijk toch in het nadeel van de hamer en na wat gas geven kon de parkeerplaats verlaten worden. Een trieste, verlaten barricade was het resultaat..
het is lente !
Want onze kip, eigenlijk alleen nog die van I., heeft de winter overleefd - en toevallig of niet, maar met pasen is ze weer aan de leg geraakt ! En als of het zo moet zijn, weet je wat ik Van Inkel vanmorgen hoorde vertellen (hij citeerde Midas Dekkers, een van onze favorieten): als je 's ochtends een ei eet, moet je maar niet te veel nadenken dat het eigenlijk de menstruatie van een kip is die je opeet...
Maar de onbevruchte eitjes van deze kip maken ons wel blij ! Van Inkel zei trouwens ook dat een kip 25 uur over een ei doet, maar dat is niet meer waar sinds de kippenboerderijen een kunstmatige dag-nachtcyclus in stand houden van 23 uur en zodoende 15 eitjes per kip per jaar extra in een doosje kunnen stoppen (met een stempeltje erop)..
Niet iedereen is de paas zo goed doorgekomen:
voor: 
na : 
Hef het glas !
want omdat het vandaag het feest van de wederopstanding is gaan we vandaag weer online - urbi et orbi..
luilak ?
Even was de verwarring totaal bij het wakker worden. Zomertijd, wintertijd, weekend of werken, pasen en pinkster liepen allemaal door elkaar. Vooral de ontdekking dat er flink was huisgehouden in de straat speelde parten, maar al snel besloten we dat ze gewoon een vergissing hebben gemaakt in de feestdag. Luilak is immers niet met de paas, maar pas met de pinkster, sukkels ! Al blijft het niet normaal..
de winterschilder..
'Zo - dat knapt lekker op zeg !' zei dochter M. die in de gang stond te kijken naar mijn nieuwe zelfgefreesde mdf plafond lijstjes. En dat was ook zo. Alleen moest ik nog een potje verf erbij hebben want de halve liter rood die ik had gekocht bleek toch net te weinig. Dus ik naar de Praxis. 'Ben jij van de verf?' zeg ik tegen de jongen van de verf. 'Ja' zegt-ie, 'maar de verf is veranderd. Ze hebben andere basiskleuren in de computer gedaan'. Nou, dat zal dan wel, dacht ik. Maar na het mengen had ik geen potje rood maar een potje rose. Ik ga natuurlijk niet mijn al gedane werk weer overnieuw schilderen, en zeker niet rose, dus die pot verf mocht de jongen van de verf houden - die ging naast het rijtje dat al onder de toonbank stond (echt waar - er stonden er al zeker 10 die een tint of wat verschilden van hun origineel !).
Bij Deco Home hadden ze ook geen base14 watergedragen flexa meer - maar nog wel een litertje professionele sikkens variant. Die mocht ik wel hebben voor de prijs van de consumentenverf, want ook die zou worden vervangen. Dat is nog eens service ! Die ziet mij nog weer terug, hoor. Na het mengen had ik dus ook een keurige pot rood B6.40.40. Nu moet het er nog op..
Nieuw leven..
Een vijfentwintigling. Of een dertigling. Of een ietsertusseninling. Eentje kon alleen maar in een rondje zwemmen, twee bleken niet taai genoeg, en een is inmiddels opgegeten. Wat is dat toch met die black molly's, dat kannibalisme ?
Aan de bewoners van dit pand..
Geachte heer, mevrouw, ProRail voert in maart 2005 werkzaamheden uit aan het spoor. Er worden wissels vernieuwd.
En dus hadden wij de hele week (en die ervoor trouwens ook al) gezelschap van de spoorwerkers. Nou zijn wij wel gewend aan het recht van overpad voor de dagelijkse 100.000 forenzen tussen de Kop van Noord Holland en Amsterdam, maar dat hun personeel blijft hangen komt gelukkig minder vaak voor. Want áls ze dat doen dan zal je het weten ook. Communiceren moet boven het geluid van de machines uit, en die maken herrie genoeg. Het ontbreekt er alleen nog aan dat ze een radio aan hebben, maar ja, bij candlelight werk je ook niet zo lekker door als bij arbeidsvitaminen. Dus slapen de meiden aan de voorkant en wij met tussenpozen. Maar het heeft wel wat, kijk maar:
Kijk - zonder handen !
Lekker weertje, dagje buiten geweest bij de klant. Onderweg naar huis belt collega T. op, ik mis wel een onderdeel maar ja je neemt toch op. Met de horizon op 60◦ komt er opeens een blauwe golf voorbij, gaat voor me rijden en trapt wild gebarend op zijn rem. Wacht ff, T., ik geloof dat ik word aangehouden ?
"U heeft wel een carkit - en toch zit u met uw telefoon aan het oor ?!" Euh.. ja agent, kijk dat zit zo ziet u, dit is een N. carkit en mijn baas heeft mij een S. telefoon gegeven, en nu was ik vorige week met de trein door die sneeuw enzo want mijn auto wou niet starten en ben ik mijn oortelefoontje kwijt geraakt en toen en toen .. aah alstublieft ??
Dat noem je dus dat je dan een dag voor niks hebt gewerkt. 140 muntjes ! Da's wel serieus geld, hoor. En het ergste is nog dat mijn vrouw meteen wist waarvoor ik een bon had gekregen. Zij wel, met 'r nieuwe LG.. 't is niet eerlijk.
doorborrelen..